Cockapoo z dłuższym włosem©Shutterstock. Pieski które ważą do około 5,5 kg pochodzą od pudli miniaturek. Te nieco większe, ważyć mogą od 9 do 15 kg. Charakterystyczna jest dość dużą, zaokrąglona głowa dość dużymi, wiszącymi jak u spaniela uszami. Tułów psa jest dość masywny, ciężki, ogon dość długi. pudel miniaturowy –. są to małe urocze pieski mające wysokość w kłębie powyżej 28 cm do 35 cm. Wyglądem pokrojowo pudel miniaturowy „musi przypominać pomniejszonego pudla średniego, zachowując, na tyle, na ile jest to możliwe, takie same proporcje”. Wykluczone są jednak jakiekolwiek oznaki, cechy skarłowacenia; Pudel odmiany toy nadaje się zarówno dla rodzin z dziećmi, jak i osób starszych. Pies łatwo dostosowuje się do panujących warunków, podporządkowuje się poleceniom i okazuje sympatię wszystkim domownikom. Należy przy tym pamiętać, że odmiana toy jest bardzo mała i warto pilnować, aby dzieci obchodziły się z psem w sposób duże lub królewski pudel. Zakresy wzrostu od 45 do 60 cm kłębu i średniej masie około 22 kg. miniaturowy lub krasnolud pudel. Wielkość od 28 do 35 cm, pręta, a masa - od 4 do 6 kg. Pudel zabawka. Wzrost w przybliżeniu 24-28 cm, ciężar od 2 do 2,5 kg. Labradoodle, podobnie jak pudel, występuje w trzech "rozmiarach" - miniaturowym, średnim oraz standardowym. Labradoodle miniaturka mierzy zazwyczaj około 30-40 cm i waży 6-12 kg i należy do małych psów. Labradoodle średni ma 40-51 cm w kłębie i waży od 12 do 23 kg. Ten pies może kosztować od 400 do 2500 dolarów., jak trenować Mix pudli Maltańskich . Szkolenie mix pudli Maltańskich może być dość proste, ponieważ są one gotowe zadowolić ludzi wokół nich. Twój Maltański Pudel będzie bardzo inteligentny i szybki w nauce. Nc6hK4m. Pudel Pudel historia rasyPudel opis rasySzataPudel charakterPudel pielęgnacjaSierśćUszyZębyOczyStrzyżenie pudlaPudel karmieniePudel chorobyChoroba von WillebrandaZaćma u pudliCukrzycaChoroba CushingaChoroba Legg Calve – Perthes’aPadaczka idiopatycznaZwichnięcie rzepki u pudli miniaturowych i toyImmunologiczne choroby krwi: IMHA – anemia autohemolityczna, małopłytkowość tła immunologicznegoPRA postępujący zanik siatkówkiPozostałe często występujące choroby pudliRzadziej spotykane choroby u pudlaCzy warto zdecydować się na pudla? Pudel historia rasy Pudel – CANICHE (franc. od cane samca kaczki), POODLE. Te inteligentne, przyjazne i wesołe psy początkowo użytkowane były jako psy myśliwskie, do polowań na ptactwo wodne, oraz jako poszukiwacze trufli. Z czasem ich użytkowość zmieniła się na psy do towarzystwa. Ci psi arystokraci gościli na dworach w Europy. Doceniono ich inteligencję i szybkość uczenia się, toteż często pudle były psami cyrkowymi. Posiadaczami pudli byli np. Beethoven, Zygmunt Stary. Rasa jest wciąż mało popularna w Polsce; najprawdopodobniej pierwsze hodowle pochodzą z Francji, ale istnieją sprzeczne doniesienia, że ojczyzną pudli mogą być też Niemcy czy Hiszpania. Pudle należą do IX grupy FCI (psy ozdobne i psy do towarzystwa), sekcja 2 (pudle). Pudel opis rasy Wśród pudli wyróżniamy 4 wielkości Pudel toy. Wysokość i waga pudli Pudel duży45 – 60 cm waga 18 – 22 kgPudel średni35 – 45 cm waga 10 – 14 kgPudel miniaturowy28 – 35 cm waga 4 – 7 kgPudel toy24 – 28 cm w kłębie, waga 3 – 4 kgWielkości pudli Pudel toy Bez względu na wielkość, zarówno pudel duży jak i pudel miniaturowy powinny mieć takie same proporcje, nie mogą mieć cech skarłowacenia, czyli np. zmian proporcji głowy w stosunku do tułowia. Pudle mają bardzo długą kufę, która powinna mieć 9/10 długości czaszki. GłowaProporcjonalna do tułowia, nie może być zbyt masywna ani zbyt delikatna, dobrze zaznaczony guz potyliczny, u miniaturowych i toy może być lekko nosaIdealnie opadające wzdłuż policzków, zaokrąglone na końcu, pokryte falista lekko łukowata poniżej lędźwie mocne i umięśnione, zaokrąglony piersiowaOwalna na przekroju, wysokie i lekko wystające przednieProste i równolegle, dobrze tylneRównolegle z bardzo dobrze widocznym osadzony, często strzyżony w charakterystyczny opis rasy Pudel opis rasy Szata Pies ten ma włos o wełnistej strukturze, bardzo gęsty, podszerstek zdecydowanie dłuższy niż włos okrywowy, może być w 2 typach: lokowaty,sznurowaty – tworzący charakterystyczne sznury o długości minimum 20 cm. Maści uznane przez FCI: czarna,biała,brązowa (ciemna),srebrna,płowa (od jasnopłowej do czerwonopłowej). W Stanach Zjednoczonych dopuszczalne również inne maści. Jak wygląda pudel standard red możesz zobaczyć na poniższym filmie Red standard poodle puppies having fun playing Pudle to towarzyskie psy, mają przyjazny charakter i są się zaciętością, czasem potrafią być to psy dostojne i eleganckie, dlatego też były ulubieńcami dworzan w szybko się uczą, są podatne na wszelkiego typu szkolenia. Pudel charakter Pudel pielęgnacja Pielęgnacja pudli może być całkiem sporym wyzwaniem. Pielęgnacja pudla Sierść Pudle należy w miarę regularnie strzyc i czesać ponieważ mają skłonność do powstawania kołtunów, zwłaszcza podczas zmiany okrywy włosowej ze szczenięcej na dorosłą. Pudle nie linieją. Kąpiele, najlepiej nie częściej niż raz w miesiącu, oczywiście w szamponach przeznaczonych dla psów, należy unikać szamponów wybielających. Można stosować psie odżywki aby włos się nie kołtunił i miał pożądany lokowany wygląd. Włos powinien być wyczesywany co kilka dni, nie należy czesać suchego włosa, przed wyczesaniem można go lekko zwilżyć wodą, bądź używać do tego specjalnych psich preparatów nawilżających. Uszy Uszy należy kontrolować pod względem czystości, ale niewskazane jest zbyt częste czyszczenie uszu – zdrowe ucho czyścimy raz na tydzień i tylko zewnętrzna małżowinę uszną. Nadmierna dbałość o higienę okolic uszu może zaburzyć naturalna florę bakteryjna ucha i spowodować zapalenie. Do czyszczenia używamy tylko preparatów specjalnie do tego przeznaczonych. W przypadku zapalenia uszu, czy bólu ucha niezbędny jest kontakt z lekarzem weterynarii. Zęby Należy dbać o zęby u psów tej rasy – zwłaszcza u pudli miniaturowych i pudelków toy, ponieważ rasa ta ma tendencje do zapaleń dziąseł, warto psa od szczeniaka przyzwyczajać do mycia zębów i dbania o higienę jamy ustnej. Psy tej rasy, a zwłaszcza pudel miniaturowy i pudel toy mają większe tendencję do odkładania się kamienia nazębnego. Oczy Pies pudel – przebarwiona sierść Należy dbać o okolice oczu, u białych pudli mogą pojawiać się przebarwienia w tej okolicy, należy przemywając zwilżonym wacikiem oczy od zewnętrznego kącika do przyśrodka. Strzyżenie pudla Strzyżenie pudla Pudle przygotowywane do wystawy powinny mieć specjalne wystawowe fryzury, których szczegółowy opis jest w wytycznych wzorca rasy. Podstawą fryzury jest strzyżenie określonych miejsc i ukształtowanie pozostałego włosa w jakże charakterystyczny dla pudli wygląd. Początkowo kiedy jeszcze pudle użytkowane były jako psy myśliwskie na ptactwo wodne, strzyżenie miało za zadanie ochronę poszczególnych części ciała np. włos był pozostawiany w okolicy nerek aby chronić je przed przemarznięciem, a pompon na ogonie służył temu, aby pies był widoczny podczas nurkowania. Pudel karmienie Pudel karmienie U pudli dużych warto pokarm podawać w mniejszych porcjach 2 razy dziennie nigdy przed aktywnością fizyczną, aby wykluczyć skręt żołądka, który choć rzadko, może się u tej rasy psów zdarzyć. Zarówno pudel miniaturowy, jak i pudel toy to rasa, która może być wybredna jeżeli chodzi o karmę dla psa. Warto suplementować witaminy dla psów i nienasycone kwasy tłuszczowe celem wzmocnienia i poprawy jakości okrywy włosowej, warto stosować preparaty ochraniające chrząstkę stawową, zwłaszcza u pudli dużych. Ilość pokarmu należy dostosować do wielkości psa. Karmiąc karmami bytowymi powinniśmy sugerować się tabelami żywieniowymi, które są na odwrocie każdej karmy, a wybierając żywienie analizować skład karm. Pudel choroby Pudel choroby Choroba von Willebranda Jest to zaburzenie krzepliwości krwi na skutek niedoboru jednego z czynników krzepniecie krwi – czynnika von Willebranda. Jest to zaburzenie dziedziczne. Objawia się wzmożonym krwawieniem podczas zabiegów operacyjnych, iniekcji czy wymiany zębów, a także w zaawansowanych przypadkach krwawieniami do przewodu pokarmowego a w konsekwencji tego – anemią, która często wymaga zabiegu przetaczania krwi. Wydłużony jest czas krwawienia, prawidłowy jest natomiast czas protrombinowy. Diagnostyka polega na oznaczeniu poziomu czynnika von Willebranda. Zaćma u pudli Zaćma, czyli zmętnienie soczewki oka psa. Choroba może mieć podłoże genetyczne, ale także może mieć tło żywieniowe, czy metaboliczne, np. w przebiegu cukrzycy. Leczenie może polegać na usunięciu soczewki, ale takie leczenie może być zastosowane przy zaćmie dojrzalej, można również podawać krople opóźniające rozwój zaćmy, niestety ich skuteczność jest dyskusyjna. Cukrzyca Jest to zaburzenie metaboliczne polegające na niedoborze produkcji insuliny przez trzustkę. Cukrzyca występuje głównie u psów w średnim i podeszłym wieku. Może być powikłaniem ostrego zapalenia trzustki. Przebiega z objawami: wzmożonego pragnienia,wzmożonego oddawania moczu,początkowo ze wzmożonym apetytem przy postępującym chudnięciu zwierzęcia. W zaawansowanych przypadkach apetyt ulega obniżeniu. Leczenie polega na stosowaniu insuliny, dużą rolę odgrywa również specjalna dieta. Nieleczona cukrzyca może prowadzić do zagrażającej życiu – cukrzycowej kwasicy ketonowej. Choroba Cushinga Choroba Cushinga, czyli nadczynność kory nadnerczy. Jest to choroba spowodowana przewlekłym podwyższeniem kortyzolu we krwi. Może mieć 2 postaci: przysadkową – gdzie przysadka mózgowa produkuje zbyt duża ilość hormonu stymulującego nadnercza do produkcji kortyzolu,nadnerczową – gdzie same nadnercza produkują jego nadmiar. Objawia się przede wszystkim: zwiększonym pragnieniem,zwiększonym oddawaniem moczu,zmianami skórnymi – wyłysieniem, zaskórnikami,czasem wapnicą skóry,otyłością,powstaniem tzw. „żabiego” brzucha,zanikiem tkanki mięśniowej na korzyść tkanki tłuszczowej. Często wtórnie może występować niedoczynność tarczycy i cukrzyca. Chorobę tą rozpoznaje się na podstawie badań krwi i specjalnych testów (stymulacji acth, bądź hamowania deksametazonem). Leczenie może być farmakologiczne (podawanie mitotanu) lub chirurgiczne (usuniecie nadnercza w przypadku guza nadnercza). Choroba Legg Calve – Perthes’a Choroba Legg Calve – Perthes’a, czyli aseptyczna martwica główki kości udowej. Objawia się kulawizna jedno lub obustronna. Szczególnie predysponowane są psy rasy pudel miniaturowy i pudel toy. Padaczka idiopatyczna Padaczka ujawnia się między 1 a 5 rokiem życia psa. Objawia się drgawkami o różnego stopnia nasileniu. Leczenie konieczne jest w przypadku częstych napadów. Zwichnięcie rzepki u pudli miniaturowych i toy Jest to przemieszczanie rzepki do przyśrodka lub bocznie do krawędzi bloczka kości udowej. Pudel miniaturowi i pudel toy są predysponowane do tej choroby. Choroba może przebiegać bezobjawowo lub z kulawizna rożnego nasilenia. Leczeniem z wyboru jest leczenie chirurgiczne. Immunologiczne choroby krwi: IMHA – anemia autohemolityczna, małopłytkowość tła immunologicznego Obie choroby są chorobami układu immunologicznego Polegają na produkcji przez organizm przeciwciał skierowanych przeciwko czerwonym krwinkom (przy IMHA), bądź płytkom krwi (małopłytkowość tła immunologicznego). Przeciwciała te powodują ze organizm sam „zwalcza” swoje własne krwinki. Konsekwencja tego jest anemia, często bardzo ostra zagrażająca życiu. Leczenie polega na stosowaniu leków immunosupresyjnych czyli takich, które wyciszają układ immunologiczny. Leki takie jak sterydowe leki przeciwzapalne w dawkach immunosupresyjnych, azatiopryna czy cyklosporyna. Leczenie jest długotrwałe, czasami musi trwać do końca życia. PRA postępujący zanik siatkówki PRA to choroba genetyczna, która niestety prowadzi u pudla do ślepoty. Przebiega z osłabieniem naczyń siatkówki, oraz przebudową jej nabłonka. PRA rozpoznaje się na podstawie elektroretinografii w szczenięcym wieku (6 – 8 tyg.) brak jest leczenia, nie wolno rozmnażać chorych pudli. Pozostałe często występujące choroby pudli zapalenie dziąseł,zapalenie ucha,atopia i związana z nią malasezjoza,demielinizacja rdzenia kręgowego pudli miniaturowych,dysplazja zastawki dwudzielnej. Rzadziej spotykane choroby u pudla entropium,dwurzędowość rzęs,dysplazja bioder,skręt żołądka,dysplazja nerwu wzrokowego. Czy warto zdecydować się na pudla? Zarówno pudel miniaturowy do towarzystwa, jak i pudel duży to pies niezwykle lojalny i w miarę łatwy w ułożeniu. Pudla są psami upartymi więc potrzeba do nich więcej cierpliwości. Warto pamiętać, że psy tej rasy były wykorzystywane jako psy myśliwskie na ptactwo wodne. W związku z tym że pudel może mieć 4 rozmiary (rasa pudel duży, rasa pudel średni, rasa pudel miniaturowy, rasa pudel toy) jest to doskonały pies dla każdego. Pielęgnacja pudla jest bardziej wymagająca, ale nie jest to w dzisiejszych czasach duży problemem ze względu na mnogość salonów groomerskich. Jaka jest długość życia psów rasy pudel? Na co najczęściej chorują psy rasy pudel? Najczęściej wymieniane choroby psów pudli to choroba von Willebranda, zaćma, cukrzyca, choroba Cushinga, choroba Legg Calve – Perthes’a, padaczka idiopatyczna, zwichnięcie rzepki, anemia autohemolityczna, małopłytkowość tła immunologicznego, PRA, czy skręt żołądka (pudel duży). Goldendoodle to kudłaty, sporych rozmiarów, a przy tym niezwykle łagodny pies. To typowe czworonogi do towarzystwa, choć pełnić mogą także rolę psa ratowniczego, terapeutycznego, myśliwskiego lub asystującego. Nazywane są również Goldie Poos, Golden Poos, Groodles. Psy powstałe z połączenia dwóch ras, czyli tzw. hybrydy cieszą się sporą popularnością. Jednym z bardziej znanych jest goldendoodle. Do jego powstania przyczynił się sukces, jaki odnotowały wcześniej utworzone labradoodle, czyli krzyżówka labradora i pudla. Goldendoodle jako hybryda krzyżowa jest uznana przez amerykański Canine Hybrid Club. Goldendoodle – historia rasy Goldendoodle (niekiedy też spotyka się pisownię golden doodle) to wynik skrzyżowania pudla i golden retrievera. Pierwszy przedstawiciel tej rasy wyhodowany został w 1969 roku. W Polsce rasa ta jest w dalszym ciągu mało znana, lecz na Zachodzie mocno rozpowszechniona. Już w latach dziewięćdziesiątych hodowla goldendoodle upowszechniła się w Australii i USA. Goldendoodle – sylwetka Nie istnieje jeden słuszny wzorzec goldendoodle. Nie pozostaje nic innego, jak zaprezentować uśrednione informacje o tej rasie. Dorosłe osobniki osiągają 14–21 kg masy ciała i 61–66 cm wzrostu w przypadku psów, a 56–58 cm w przypadku suk. Można spotkać psy o sierści prostej, kręconej i falowanej. Bez względu na rodzaj sierści jest ona zawsze dość długa. Umaszczenie także bywa różnorodne. Goldendoodle mogą mieć sierść koloru złotego, białego, kremowego, czekoladowego i czarnego. Umaszczenie jest zazwyczaj jednolite. Goldendoodle – zachowanie i charakter Rasa goldendoodle charakteryzuje się przyjacielskim nastawieniem i dużą łagodnością. Czworonogi te mocno przywiązują się do ludzkiej rodziny i są jej bardzo oddane. Obdarzone doskonałym węchem goldendoodle będą chętnie tropiły. Cechują się też dużą inteligencją. Chętnie uczestniczą w szkoleniach. Nie wykazują agresji. Dobrze znoszą towarzystwo dzieci i innych zwierząt. Lubią spacery, dlatego warto od razu zaopatrzyć się w dobrej jakości obrożę lub szelki oraz smycz. Przedstawiciele tej rasy bardzo dobrze pływają. Doskonale radzą sobie w aportowaniu z lądu i wody. Dlatego też warto wyposażyć się w kilka zabawek, jakimi chętnie bawić się będzie twój pupil, a dla goldendoodle świetnie sprawdzą się mocne i wytrzymałe Puller oraz KONG. Goldendoodle – potrzeby, pielęgnacja, zdrowie Średnia długość życia goldendoodle wynosi 10–15 lat. Czworonogi te cieszą się dobrym zdrowiem. To rasa pierwszej generacji transgranicznej. Oznacza to, że osobniki pochodzące ze skrzyżowania między niepowiązanymi czystej linii rasami lepiej rosną i są zdrowsze niż rodzice z linii. Ze względu na ryzyko alergii zaleca się wykluczenie z ich diety kukurydzy, pszenicy oraz soi i wprowadzenie karmy bezzbozowej. Goldendoodles nie zrzucają dużo sierści, lecz trzeba je regularnie, średnio raz w tygodniu szczotkować. Konieczne są też inne grzebienie i szczotki, dzięki którym możesz zadbać o wygląd pupila. Goldendoodles potrzebują co kilka miesięcy kąpieli. Mogą im wyrastać długie włosy między palcami. Cena psa goldendoodle jest trudna do określenia. Wiąże się to w dużej mierze z dość małym na chwilę obecną zainteresowaniem tą hybrydą. Trudno też spotkać sprawdzone hodowle goldendoodle. W związku z tym najlepszym rozwiązaniem będzie nabycie psa z dobrej zagranicznej hodowli. Koszty mogą być bardzo wysokie (nawet kilkanaście tysięcy złotych). Olga Dąbska Milena Kostrubiec Komentarze Nie znaleziono żadnych opinii 10/12 Przeglądaj galerię za pomocą strzałek na klawiaturze fot. Pudle to doskonałe psy dla tych, którzy oczekują szybkich i widocznych efektów szkolenia. To bardzo posłuszna i inteligentna rasa, która chętnie się uczy i współpracuje z właścicielem. To psy bardzo aktywne, dlatego wbrew popularnym przekonaniom, wymagają człowieka, który poświęci im sporo czasu i da przestrzeń na ujście energii. Pudle wymagają także czasochłonnej i regularnej pielęgnacji sierści. Zobacz również Data aktualizacji: 20-07-2022 Maltipoo to wyjątkowo uroczy piesek, który podbija serca maluchów i dorosłych. Mieszanka maltańczyka i pudla to dość znana rasa psów, które od kilku lat. Wyróżnia ją inteligencja i fakt, że psy są dość proste w wychowaniu. Zastanawiasz się, co powinieneś wiedzieć, zanim przygarniesz pupila do swojego domu? Podpowiadamy, jak wygląda jego pielęgnacja i ile kosztuje. Sprawdź najważniejsze informacje. Maltipoo - co to za zwierzak? Maltipoo jest jedną z najnowszych hybryd psów - to połączenie dobrze znanych maltańczyka i pudla. Obecnie pies maltipoo cieszy się dość sporą popularnością zarówno wśród dorosłych, jak i dzieci. Psy tej rasy są również jednymi z najlepszych dla wszystkich osób borykających się z alergią. Tworzenie nowych ras psów, do tej pory miało na celu wyłącznie osiągnięcie najlepszych cech spośród dwóch krzyżowanych gatunków. Właśnie w ten sposób powstawały takie odmiany jak pomsky czy labstaff. Obecnie, krzyżowanie psów i tworzenie nowych hybryd ma na celu wyłącznie względy estetyczne czy zdrowotne, jak np. dopasowanie hybrydy do alergika. Jak wygląda pies maltipoo? Patrząc na maltipoo - na pierwszy rzut oka można powiedzieć, że ma się do czynienia z zabawką, świetnie wyglądającym pluszakiem. Hodując maltipoo wykorzystuje się wyłącznie pudle najmniejszych odmian, które wielkością przypominają maltańczyki. Rezultatem połączenia tych dwóch ras jest maltipoo - pies o sierści lekko kręconej i stosunkowo niewysokiej budowie ciała. Maltipoo w kłębie zazwyczaj mają od 20 do 30 centymetrów, a standardowo osiągają do około 5 kilogramów wagi. Sprawdzają się zatem idealnie do niewielkich mieszkań. Kluczowe jest również samo umaszczenie maltipoo. Warto pamiętać, że maltańczyki z reguły mają białe umaszczenie, natomiast pudle często występują w różnych odcieniach. Maltipoo mają natomiast umaszczenie w kolorze biszkoptowym, rudym czy czarnym. Równie często psy tej rasy mają białe plamki na sierści, które zlokalizowane są łapach czy ogonie. Źródło: Jakie usposobienie ma maltipoo? Zastanawiasz się, jakie są psy rasy maltipoo? Przede wszystkim łączą one usposobienie dwóch ras, z których się wywodzą. Po maltańczykach są bardzo otwarte, natomiast po pudlach odziedziczyły dużą inteligencję. Połączenie tych dwóch cech pozwoliło na uzyskanie psa wesołego i otwartego na jego właścicieli, a przy tym bardzo inteligentnego. Maltipoo są bardzo aktywne oraz żywe, jednak nie przepadają za długimi spacerami. Zamiast nich wolą krótsze odcinki, które wypełnione są licznymi przerwami. Psy tej rasy domagają się atencji, nie tylko w ciągu dnia, ale również w nocy. To, co najważniejsze to fakt, że nie sprawiają problemów w kontakcie z innymi zwierzętami w domu. Natomiast wobec dzieci zachowują się bardzo przyjaźnie. Warto pamiętać jednak o odpowiednim ułożeniu psa, ponieważ rozpieszczone szczeniaki z wiekiem mogą być problematyczne i lubiące postawić na swoim. Maltipoo - jak wygląda aktywność zwierzaka? Pies maltipoo wbrew temu, co uważają niektórzy, potrzebuje dość sporej dawki ruchu. Może to być aktywność połączona z zabawą, co zachęca je jeszcze bardziej. Jest to bardzo, aby zwierzak codziennie się wyszalał, ponieważ wówczas nie będzie niszczył rzeczy w domu. Jeżeli więc zauważysz, że coś jest pogryzione - to oznaka, że maltipoo potrzebuje więcej uwagi i nieco większej aktywności. Źródło: Czym żywi się pies maltipoo? Ze względu na fakt, że maltipoo to niewielkie psy, należy uważać z ilością pożywienia, jakie się im podaje. Nadmiar może sprawić, że w niedługim czasie mogą zyskać sporą nadwagę. Jeżeli chodzi o sam pokarm - może on być zarówno w formie karmy mokrej, jak i suchej. Jedną z najważniejszych kwestii jest fakt, że podstawą żywienia maltipoo powinno być mięso. Chociaż same zwierzaki nie są wybredne, to jednak często bywają alergikami. Co ciekawe, najgroźniejszy jest dla nich zwykle kurczak. Dlatego karmy bazują na innych rodzajach mięs np. wołowinie lub króliku. Czy maltipoo to psy podatne na choroby? Pies maltipoo nie jest zwierzęciem podatnym na choroby, dlatego bez problemu dożywa nawet 15 lat - oczywiście, jeżeli ma zapewnione dobre warunki, zbilansowaną dietę i sporo codziennego ruchu. Największym zagrożeniem dla pupila są alergie pokarmowe, które zdarzają się faktycznie dość często. Wystarczy natomiast wyeliminować z pokarmu alergeny, ani nic nie zagrażało zwierzakowi. Ile kosztuje pies maltipoo? Pomimo tego, że pieski maltipoo są dość popularne w ostatnich latach, nie należą one do najtańszych zwierzaków. Zależnie od hodowli, wieku szczeniaka czy umaszczenia kosztują one nawet ok. 4000 złotych. Co więcej, zainteresowaniem tymi pieskami jest tak duże, że zwykle trzeba na nie sporo czekać. Można więc powiedzieć, że maltipoo są psami na zamówienie. Źródło: 📍 Jak rozpoznać maltipoo? Maltipoo to dość charakterystyczne pieski, które można łatwo rozpoznać po tym, że przypominają maskotki. Zwykle nie mają one więcej niż 20 cm i ważną 2,5 - 3 kilogramy. Ich sierść jest mocno kręcona, gęsta i zazwyczaj w jasnych barwach. 📍 Jak obciąć maltipoo? Strzyżenie maltipoo jest dość wymagające ze względu na gęstą sierść, dlatego najlepiej, aby wykonywał je specjalista - groomer. Jeżeli jednak nie ma go w Twojej okolicy - możesz kupić niezbędny sprzęt i spróbować zrobić to samodzielne. Bardzo ważne będzie wcześniejsze oglądnięcie filmików instruktażowych. 📍 Jak wygląda dorosły maltipoo? Dorosły osobnik maltipoo jest nieznacznie większy od szczeniaka, ponieważ psiaki nie wyrastają zbyt duże. Ich maksymalna wysokość to 20 cm. Po pyszczku można natomiast rozpoznać jego wiek - jest to zauważalne na pierwszy rzut oka. 📍 Ile waży maltipoo? Ze względu na swój niewielki rozmiar maltipoo nie ważą duża. Zazwyczaj jest to około 2,5-3 kilogramów. Większe osobniki płci męskiej mogą być cięższe. Natomiast waga psa nigdy nie powinna przekraczać 4,5-5 kilograma. Pudle istnieją już od co najmniej 400 lat, jednak do dziś nie do końca można określić ich pochodzenie. Uważane są za rasę francuską. W XV wieku były towarzyszami arystokratów na dworach szlacheckich. Krążą także pogłoski, że pochodzą z Niemiec lub Hiszpanii. Z pewnością jednak są rasą europejską. Rasa ta stała u boku Ludwika van Beethovena czy Zygmunta Starego. Król Polski został uwieczniony z pudlem na obrazie Jana Matejki pt.: „Zawieszenie Dzwonu Zygmunta”. W XVIII wieku psy te były używane jako myśliwskie do aportowania ptactwa wodnego. Nazwa pudel najprawdopodobniej wywodzi się od niemieckiego słowa „pudden”, co oznacza pluskanie się w wodzie. Gdy tylko pudel trafił na dwór królewski Ludwika XV, od razu stał się ulubieńcem wszystkich. Zaczął również bywać na salonach. Dzięki wdziękowi i inteligencji przyciągnął ludzi z cyrku, gdzie podbijał serca widzów. Psy tej rasy to doskonali tropiciele – we wcześniejszych latach były używane do poszukiwania trufli. Pudle stały się bardzo popularne w latach 70-tych, jednak w późniejszych czasach zostały wyparte przez inne rasy. Obecnie pudle ponownie powracają do łask, doceniono ich budowę i bardzo towarzyskie usposobienie. Psy tej rasy nie powodują uczuleń, dlatego też świetnie nadają się dla alergików. Jak wygląda pudel? Hodowcy rozróżniają cztery odmiany pudli: duże, średnie, miniaturowe i toy. Aby określić rasę naszego pupila ważne są jego wymiary i waga: Pudel duży - od 45 - 62 cm i waży 18 - 22 kg, Pudel średni - od. 35 - 45 cm i waży 10 - 14 kg, Pudel miniaturowy - od 28 - 25 cm i waży 4 - 7 kg, Pudel toy - najmniejsza wersja pudla osiągająca wysokość od 24 - 28 cm i ważąca 3 - 4 kg. Wszystkie odmiany posiadają takie same cechy anatomiczne, różnią się wyłącznie gęstością kłębków sierści. Pudle charakteryzują się bardzo długą kufą. Powinna być ona w proporcji 9/10 długości czaszki. Głowa jest długa i proporcjonalna do tułowia, nie powinna być zbyt delikatna, ani też masywna. Brązowe oczy mają kształt migdałów i są szeroko rozstawione. Ich uszy są długie i zwisające wzdłuż policzków, osadzone na wysokości oczu lub niżej. Grzbiet nosa jest idealnie prosty. Szyja jest mocna i łukowata poniżej karku, a grzbiet krótki i prosty. Klatka piersiowa jest głęboka i stosunkowo szeroka, lędźwie krótkie i dobrze umięśnione. Ogon jest wysoko osadzony, a po strzyżeniu bardzo często przypomina pompon. Ich sierść jest bardzo obfita, miękka i wełnista, ale jednocześnie bardzo elastyczna i sprężysta. Włosie jest kręcone, o wełnistej strukturze. Ma tendencję do filcowania, więc wymaga regularnej pielęgnacji. Warto strzyc go krótko, wówczas sierść nie będzie wymagała bardzo częstego czesania. Podszerstek jest zdecydowanie dłuższy niż włos okrywowy, może występować w dwóch typach: lokowaty i sznurowaty. Umaszczenie pudli jest zawsze jednolite i występuje w kolorach: białym, czarnym, srebrnym, brązowym lub morelowym. Jaki charakter ma pudel? Istnieje powszechne stwierdzenie, że pudle są „francuskimi pieskami” i nie grzeszą inteligencją. Jednak jest to nieprawda. Są nieprzeciętnie inteligentne. Na liście najinteligentniejszych psów lokują się na drugim miejscu. Bardzo szybko się uczą. Rasa ta charakteryzuje się niesamowitą wiernością i przywiązaniem do właściciela. Pudel to idealny pies dla rodzin: jest przyjazny i towarzyski, wprowadza wiele radości do domu. Bardzo przywiązuje się do swojego właściciela. Mógłby spędzać z nim cały dzień. Rasa ta jest bardzo uczuciowa, lubi się przytulać. Pudel z natury jest bardzo wesoły. Kocha ruch, zabawę, świeże powietrze, a także osobę, z którą może się bawić. Najbardziej stonowane i spokojne są duże pudle, natomiast miniaturki są ciekawskie i hałaśliwe. Rasa ta nie ma żadnych szczególnych wymagań odnośnie miejsca, w którym mieszka. Nadaje się do każdych warunków mieszkaniowych. Te czworonogi to psy dla każdego, są łatwe w hodowli i wychowaniu. Mają także przyjazne nastawienie do innych zwierząt domowych. Należy jednak pamiętać, że potrafią być zazdrośnikami, o czym z pewnością Cię poinformują. Jaką karmę wybrać, aby zapewnić pupilowi wszystkie niezbędne składniki? Żywienie pudla Pudle mogą być żywione podobnie jak inne rasy, dobrej jakości suchą i mokrą karmą lub pokarmem przygotowanym w domu. Dieta psa powinna składać się z pokarmu mięsnego i roślinnego, a także posiadać wszystkie substancje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Podstawą żywienia powinno być przede wszystkim mięso. Najlepszym wyborem jest podawanie psu gotowych karm. Gwarantują one optymalną ilość substancji odżywczych dla Twojego pupila. Przy wyborze gotowych karm, warto zwracać uwagę na skład, aby był jak najbardziej wartościowy. Najlepszym pomysłem przed zakupem jest zasięgnięcie porady weterynarza. Z pewnością pomoże w doborze najlepszej karmy. Zawsze trzeba pamiętać, aby dostosować karmę i jej ilość do wieku psa. Pamiętaj, aby ilość karmy była zawsze dostosowana do wielkości psa. Pupila wystarczy karmić małymi porcjami dwa razy dziennie. Co więcej, warto suplementować witaminy dla psów i nienasycone kwasy tłuszczowe dla umocnienia i poprawy okrywy włosowej, a także preparaty ochraniające chrząstkę stawową, zwłaszcza u dużych pupili. Trenowanie Pudel łatwo i szybko uczy się posłuszeństwa. Również bardzo chętnie współpracuje z człowiekiem. Z wychowaniem pudla poradzi sobie każdy, nawet początkujący właściciel, oczywiście pod warunkiem, że będzie konsekwentny. Niektóre pudle potrafią być samowolne lub zbyt aktywne, jednak przeciętny pies nie powinien sprawiać specjalnych problemów w wychowaniu. Powinien wiedzieć, że należy słuchać wszystkich domowników, natomiast z dziećmi uczestniczyć w zabawach. Bardzo ważne jest, aby pies został szybko przyzwyczajony do smyczy i obroży, aby po pierwszych szczepieniach zacząć wychodzić z nim na spacery. Do piątego miesiąca powinien zapoznać się już z otoczeniem, potem wystarczy dalej uczyć go i wymagać posłuszeństwa oraz dyscypliny. Podczas pracy z nim należy zachować cierpliwość, delikatność, wyrozumiałość, a przede wszystkim konsekwentność i stanowczość. Niedopuszczalne jest stosowanie jakiegokolwiek przymusu fizycznego. Obecnie duże pudle są bardzo często wykorzystywane do ratownictwa lub pomocy niewidomym. Zdrowie Pudle są zdrową i długowieczną rasą. Mogą dożyć w dobrych warunkach nawet do 17 lat. Najmniej problemów ze zdrowiem mają średnie i duże pudle, natomiast więcej schorzeń dopada miniaturowe pieski. U dużych pudli zdarza się dysplazja stawów biodrowych oraz zagrażający życiu skręt żołądka. Aby ograniczyć możliwość wystąpienia tej choroby powinniśmy zapewnić psu całkowity spokój co najmniej godzinę po posiłku. Jeżeli chodzi o oczy, to najczęściej spotykanymi chorobami są postępujący zanik siatkówki, zaćma i wrodzone zwichnięcie soczewki. Częstą chorobą skóry jest zapalenie gruczołów łojowych. Objawia się ono łysieniem w okolicach kufy, uszu i szyi, a także tłustą skórą i włosami. Kolejnym zaburzeniem jest cukrzyca, która polega na niedoborze produkcji insuliny przez trzustkę. Występuje głównie u psów w średnim i w podeszłym wieku. Do innych chorób występujących u tej rasy zaliczamy: padaczka idiopatyczna - padaczka objawiająca się drgawkami, choroba LeggCalve - Perthes’a - aseptyczna martwica główki kości udowej, choroba von Willebranda - dziedziczne zaburzenie krzepliwości krwi, choroba Cushinga - czyli nadczynność kory nadnerczy, zapalenie dziąseł lub ucha. Podsumowanie Pudel to rasa właściwie dla każdego - oferuje ona duży wybór, jeśli chodzi o wielkość, czy usposobienie psa. Są to psy, które potrafią odnaleźć się w każdych warunkach. Najważniejsi są dla nich kochający ludzie. W zależności od wielkości mają różny temperament: najspokojniejsze są duże, a najbardziej aktywne i skłonne do psot i zabaw to miniaturki. Duży pudel to doskonały pies do towarzystwa dla tych, którzy chcą mieć w domu większego psa. Pies ten ma temperament, jest dość pobudliwy, ale nie gryzie i nie jest agresywny. Dużego pupila można z powodzeniem szkolić, również do pracy węchowej. Wszystkie pudle charakteryzują się nieprzeciętną inteligencją, a ich szkolenie jest prawdziwą przyjemnością. Pudle nie linieją i są idealną rasą dla alergików. Należy jednak pamiętać, że ich sierść wymaga starannej pielęgnacji, która zajmuje sporo czasu, a jeśli nie chcemy zajmować się tym sami, również nieco pieniędzy.

jak wygląda pies pudel