What: Festival of Slavic and Cistercian Culture in Ląd at Warta River When: 06/04/2023 Venue: Ląd nad Wartą FB Event: https://www.facebook.com/FestiwalLad/ Klasztor w Lądzie nad Wartą. 0 0 1693. OPIS ZDJĘCIA ( 25 ) KOMENTARZE. Ilość zdjęć: 25, oczywiście pracujemy nad kolejnymi i czekamy na Wasze zdjęcia - możesz je dodać w komentarzach. Last.fm concert page for VII Festiwal Kultury Słowiańskiej i Cysterskiej w Lądzie at Ląd (Ląd nad Wartą) on June 18, 2011. Discuss the gig, get concert tickets, see who's attending, find similar events. Studia teologiczne: Ląd nad Wartą, 1993-1997. Śluby zakonne Pierwsze śluby: Swobnica, 22 sierpnia 1989 r. Święcenia Prezbiterat: Ląd nad Wartą, 27 maja 1997 r. Miejsca posługi duszpasterskiej 1997-1999 – Lubrza, wikariusz parafii; 1999-2001 – Szczecin MB Różańcowa, katecheta i administrator domu zakonnego; “Metaphysical lightning conductors” – deposits placed in the spheres of the copulas of the church towers in the Ląd nad Warta (Ląd on the Warta) abbey in 1720 Languages of publication PL Salezjanie Inspektoria Pilska 29.04.2022. W 2021 roku obchodzono setną rocznicę obecności salezjanów w Lądzie nad Wartą. Z powodu pandemii nie udało się celebrować tej rocznicy w dużym gronie. Jednak okazją do uczczenia tego ważnego jubileuszu stało się Święto Inspektorii św. Wojciecha, które przeżywano w Lądzie 23 kwietnia Hsxan2. Kalendarium parafii pw. św. Benedykta Opata w Chlewie 1145 najprawdopodobniej najdawniejszy zapis dotyczący Chlewa – książę kaliski Mieszko Stary uposaża klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą nadając im w posiadanie ,,osadę targową z karczmami Chlew”. 1335 r. – pierwsza wzmianka o istnieniu parafii w Chlewie. Arcybiskup gnieźnieński Jarosław Bogoria Skotnicki przyznaje prawo dziedzicowi Krowic o imieniu Chwalibóg do prezentowania proboszczów chlewskich. 1433 r. – ks. Mikołaj z Kalisza, kanonik gnieźnieński i krakowski rozstrzyga spór o prawo patronatu nad kościołem chlewskim, patronami są Korabici. 1521 r. – księga uposażeń arcybiskupa gnieźnieńskiego Jana Łaskiego wymienia drewniany kościół w Chlewie pod wezwaniem św. Benedykta, oraz proboszcza ks. Jana Trzebińskiego. Kolatorami są Piotr Chlewski z wnukami Piotrem i Benedyktem, a także Jan Orzegała i Stanisław Rak. 1591 r. – napad na plebanię po śmierci proboszcza ks. Stanisława. Zabrano z plebanii odzież, sprzęty, żywność, bydło i konie. Następnej nocy włamano się do kościoła, skąd skradziono 15 grzywien srebra ukrytych w tabernakulum. 1606 r. – pierwsza wizytacja, poświadczona w źródłach, przeprowadzona przez ks. Macieja Dąbrowskiego, archidiakona kaliskiego – stwierdza, że dach kościoła został poważnie uszkodzony i nakazuje jego gruntowną naprawę. W opisie wyposażenia wymienia trzy ołtarze z rzeźbionymi figurami świętych oraz czwarty ustawiony na krótko przed wizytacją. 1642 r. – arcybiskup gnieźnieński Maciej Łubieński znosi parafię Gać i przyłącza do parafii Chlewo. 1719 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że w kościele było pięć ołtarzy: główny – stary z figurami świętych, drugi z rzeźbą św. Krzyża, trzeci ze św. Antonim, czwarty św. Józefem i piąty posrebrzany, z wizerunkiem Matki Boskiej. 1754 r. – w sprawozdaniu z wizytacji wymieniono 68 srebrnych wot, wśród nich obrączki, pierścionki i kolczyki, które były zawieszone wokół obrazu Matki Boskiej, który określony został jako ,,łaskami słynący”. 1713 r. – dziedzic Maciszewic i Domaniewa Paweł Biernacki, przeznacza na budowę nowego murowanego kościoła w Chlewie piętnaście tysięcy złotych polskich. W roku 1716 Paweł Biernacki umiera bezpotomnie. Po 60 latach procesów sądowych jego spadkobiercy oddają zapisane w testamencie pieniądze na kościół w Chlewie. 1779 r. – ks. proboszcz Jan Karwat rozpoczyna przygotowania do budowy kościoła 1788 r. – poświęcenie nowego kościół w Chlewie. Kościół początkowo jest pokryty słomą, dopiero po kilku latach Mikołaj Jabłkowski kładzie dachówkę. W 1817 Bonawentura Niemojowski, przeprowadza kolejny remont dachu kościoła, który pokryto tym razem ulepszoną dachówką karpiową. 1813 r. – w sprawozdaniu z wizytacji zapisano, że wnętrze nowego kościoła było ,,zupełnie nagie”. Nie było żadnego bocznego ołtarza, a wielki ołtarz był ,,zmyślony” i ,,wyglądał jak z tektury wykrojony”. 1823 r. – założenie cmentarza parafialnego ,,na długim polu poza wsią” przez proboszcza ks. Wincentego Sławińskiego. 1879 r. – budowa istniejącej do dziś murowanej plebanii – proboszczem jest ks. Józef Akaliński. 1883 r. – ustawienie w prezbiterium nowego ołtarza z kopią obrazu Rubensa ,,Zdjęcie z Krzyża’”. W górnej nastawie ołtarza obraz z wyobrażeniem św. Benedykta Opata – patrona parafii. 1889 r. – otoczenie kościoła drewnianym parkanem z murowanymi słupkami z dwoma metalowym bramami i furtkami. 1908 r. – uroczystość poświęcenia Domu Ludowego (nazywanego dziś ,,organistówką”) przez ówczesnego proboszcza ks. Józefa Pełczyńskiego. W latach dwudziestych mieściła się tam szkoła. I wojna światowa – Niemcy ograbiają kościół – rekwirują na potrzeby przemysłu zbrojeniowego cynowe piszczałki z organów. Dwa duże dzwony kościelne, zostały ukryte na cmentarzu grzebalnym. Wróciły na Nowy Rok 1919. W czasie wojny spłonęło też zgromadzone na podwórzu proboszczowskim (wraz z drewnianą stodołą) drewno na budowę wieży kościelnej, która miała być usytuowana z boku kościoła nad zakrystią i lożą kolatorską. 1923 – 1927 – prace przy cmentarzu grzebalnym: wycinka drzew, opasanie wałem ziemnym i rowami, ogrodzenie siatką. 1924 r. (28 września) – ks. biskup Władysław Krynicki konsekruje kościół pw. św. Benedykta Opata w Chlewie. Proboszczem jest ks. Kazimierz Jung. 1925 r. – zakup do kościoła barokowych stacji Drogi Krzyżowej. 1930 r. – wykonano istniejącą do dzisiaj polichromię. 1931 r. – remont organów (nowe piszczałki) przez Firmę Braci Jezierskich z Warszawy. 1932 r. (30 kwietnia – 8 maja) – misje prowadzone przez ojców Redemptorystów z Torunia. W czasie ich trwania rozdano ponad siedem tysięcy Komunii Św. 1932 r. (4 listopada) – kradzież i świętokradztwo w kościele. Złodzieje włamują się do kościoła i otwierają tabernakulum. Kradną monstrancję, pozłacane kielichy i relikwiarz św. Benedykta. Biskup włocławski nakazuje ,,urządzić kilkugodzinne wystawienie Najświętszego Sakramentu po skończonej sumie, na znak pokuty”. Ustanowiono stróża nocnego do pilnowania kościoła. II wojna światowa – ówczesny proboszcz ks. Kazimierz Jung służy posługą duszpasterską mieszkańcom pozamykanych okolicznych parafii. W roku 1942 w kościele w Chlewie udziela chrztu 1175 dzieciom. W czasie jednego z nabożeństw Niemcy otaczają kościół i wyłapują wychodzącą młodzież, wysyłając ją na przymusowe roboty do Rzeszy Niemieckiej. Za odmowę współpracy z Niemcami ks. Jung został usunięty z plebanii zamieszkał w chłopskiej chacie przygarnięty przez jedną z rodzin. (Plebanię zajął niemiecki żandarm.) Dotkliwie pobity przez Niemców umiera w dniu 13 lipca 1943 roku. Po jego śmierci kościół zostaje zamknięty. Od tego czasu parafianie korzystają z posługi w parafii Dębe. W siedzibie organistówki Niemcy urządzili szkołę Hitlerjugend, w której uczyła się młodzież niemieckich osiedleńców. 1945 r. (prawdopodobnie od lutego) – proboszczem w Chlewie jest Ks. Franciszek Bujalski, a od sierpnia 1946 Ks. Edward Prandota 1953 r. – projekt obecnego głównego ołtarza do kościoła zatwierdzony do realizacji przez Kurię Diecezjalną we Włocławku z obrazem Matki Bożej. 1971 r. – ogrodzono cmentarz parkanem z białej cegły. Proboszczem jest ks. Stanisław Dobies. 1975 r. (7 – 8 marca) – nawiedzenie kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej 1975 r. – Henryk Domurat z Poznania odnawia polichromię w kościele. 1987 r. – wylano posadkę i założono parkiet w kościele. Proboszczem jest ks. Jan Dominiak 1989 r. – wykonano nowe boczne ołtarze w stolarni Jana Gano w Gostyniu k. Poznania 1992 – 1993 r. – remont kościoła. Wnętrze kościoła odnawia firma Juliana Wiącka z Ostrowa Wielkopolskiego. 1995 r. (3 maja) – nawiedzenie kopii obrazu św. Józefa 1999 r. (14 – 21 listopada) – Misje święte prowadzi o. Bonawentura Górski – franciszkanin 2010 r. (24 – 25 września) – nawiedzenie kopii obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Proboszczem jest ks. Paweł Rogoziński. 2011 r. (4 – 11 VI) – Misje Bożego Miłosierdzia prowadzą księża Jezuici. 2019 r. (od 1 października) – proboszczem jest ks. Sławomir Kosiński Zabytkowy kompleks klasztorny w Lądzie – obecnie mieści się Wyższe Seminarium Duchowne Towarzystwa Salezjańskiego, dawniej był to klasztor cystersów. W 2009 roku obiekt uznano za Pomnik historii – warto dodać, że jest on jedną z atrakcji na Szlaku Cysterskim. Pocysterski zespół klasztorny w Lądzie nad Wartą należy do najcenniejszych zabytków w Polsce. Klasztor cystersów w Lądzie nad Wartą został zbudowany według tradycji w 1145 roku, prawdopodobnie jako folwark klasztoru w Łeknie. Od 1175 roku funkcjonuje jako samodzielny obiekt. Około 1300 r. opactwo posiadało 30 wsi, w XIV w. był odwiedzany przez władców polskich, słynął też z kontaktów z wielkorządcami świeckimi i duchownymi. W 1331 klasztor został spustoszony przez Krzyżaków – podczas procesu polsko-krzyżackiego cystersi świadczyli na rzecz Polski. W 1500 r. opactwo posiadało 52 wsie i 3 miasteczka. W 1511 przyjęto w sejmie ustawę, że wstęp do klasztoru mieli tylko Polacy, a od 1538 – Polacy szlacheckiego pochodzenia. Niemieccy cystersi opuścili opactwo. W latach 1697-1750 opatem był Antoni Mikołaj Łukomski, filozof, mecenas nauki i sztuki. Rządził 50 lat i właśnie jego rządy uznaje się za szczytowy okres rozwoju klasztoru i opactwa. W 1745 r. Ląd – najstarsze opactwo cysterskie w Rzeczypospolitej – świętował 600-lecie swojej fundacji i istnienia. Jednak koniec XVIII w. to koniec świetności opactwa. Ostatni mnisi pozostali w nim do 1848 roku. Od 1921 kościół i klasztor stanowią własność salezjanów – odremontowali zabudowania, adaptując je na cele dydaktyczne. W latach 1939-1941 był tu hitlerowski obóz przejściowy dla księży, a po jego likwidacji – ośrodek Hitlerjugend. Po wojnie salezjanie powrócili i nadal prowadzą działalność edukacyjną – obecnie Ląd jest siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego Towarzystwa Salezjańskiego. W 1972 rozpoczęto prace remontowo-renowacyjne obiektu. Kościół i klasztor są pod opieką konserwatorską. W 2009 zespół dawnego opactwa cystersów został uznany za Pomnik historii przez Prezydenta RP. Opactwo Cystersów w Lądzie – wybrane zabytki Opactwo cystersów w Lądzie widnieje w rejestrze zabytków jako zespół klasztorny cystersów, obecnie salezjanów. Obecnie jest to Pomnik Historii oraz skarbiec bezcennych zabytków. W jego skład wchodzi: klasztor, poł. XIV, XVII/XVIII, XX; kościół pw. NMP i św. Mikołaja, XII/XIII, 1651–1689, 1728-1735; ogród klasztorny z podwórzem gosp., XIX-XX; cmentarz zakonny, obecnie park, 2 poł. XIX; ogrodzenie ogrodu i cmentarza; mur z bramą 2 poł. XIX. Kościół – architektura i wnętrze Z najstarszego kościoła romańskiego do dzisiaj niestety nie zachowały się żadne fragmenty. W 1651 rozpoczęto burzenie wschodniej części i budowę barokowego kościoła – aż do 1714 r. Wschodnia elewacja otrzymała dwie wieże zakończone ażurowymi hełmami. Kościół wiele razy poddawany był rekonstrukcjom – dawniej ważną rolę pełniły tu dekoracje sztukatorskie, następnie dekoracja malarska. Ołtarz główny pochodzi z 1721 r. i jest dziełem Ernesta Brogera z Głogowa. Z kolei autorstwa Adama Swacha jest wiele obrazów i malowideł w kościele i klasztorze. Z kolei polichromię sklepienia północnego ramienia transeptu wykonał Łukasz Raedtke na pocz. XVIII w. W 1721 r. powstał ołtarz św. Urszuli ozdobiony sprowadzonymi w XIII w. z Altenbergu relikwiami świętej i jej towarzyszek, tzw. 11 Tysięcy Dziewic. Obok mieści się nagrobek opata Łukomskiego. Około 1730 r. powstały dwa ołtarze, dzieło śląskich snycerzy. Ambonę wykonali snycerze z Rawicza i Rydzyny w 1735 r. – w 1799 r. została rozbudowana. Efektowne malowidła w kopule są autorstwa śląskiego freskanta, Jerzego Wilhelma Neunhertza z 1733 r., a 22-głosowe organy wykonał cysters, Józef Koegler, w 1734 r. Klasztor W średniowieczu wybudowano ceglany klasztor w stylu gotyckim – stoi on w miejscu wcześniejszych, drewnianych, zabudowań. Rozbudowano go około 1350 r. – we wnętrzu wzniesiono krużganki wokół wirydarza, kapitularz oraz oratorium św. Jakuba, zdobione polichromią – to jeden z najcenniejszych zabytków gotyckiego malarstwa w Polsce. Najstarszym dziełem sztuki jest romańska patena fundacji Mieszka Starego. Około 1720 r. elewacje klasztoru i wnętrza przebudowano w barokowym stylu. Zwraca uwagę także tzw. „Sala Opacka” z malowidłami Adama Swacha. Ważnym zabytkiem była też Pietà z początku XV w., która jednak zaginęła w trakcie wojny. Pałac opacki Na wschód od klasztoru wybudowano w poł. XVI w. piętrowy pałac opacki, który w XVIII w. zastąpiono nowym – został jednak rozebrany na przełomie XIX/XX w. Śmierć księdza miała miejsce w niedzielę 17 lipca. Dzień wcześniej proboszcz wyszedł ze szpitala psychiatrycznego. Został z niego wypisany na własną obiecał wcześniej wiernym rozpoczęcie leczenia. Podczas pobytu w szpitalu poinformował jednak lekarzy, że musi udać się z posługą do chorej. Następnego dnia znaleziono go popadł w kłopoty finansowe. 90 tys. zł zniknęło w niewyjaśnionych okolicznościachJak donosi "Gazeta Wyborcza", to nie choroba była powodem desperackiego kroku duchownego. Ksiądz miał od jakiegoś czasu zmagać się z kłopotami finansowymi. Miał także problem z poważne tarapaty ksiądz wpadł 5 lat temu. Od tego czasu kłopoty tylko narastały. Wierni mieli zastrzeżenia do wykształcenia księdza. Okazuje się bowiem, że nie ukończył on studiów miała zarzucać także proboszczowi nieumiejętne dysponowanie finansami parafii. Napisano w tej sprawie list do zwierzchników duchownego. Wierni podkreślili w nim, że proboszcz miał wyremontować dach kościoła. Jak wykazał przeprowadzony audyt, żadne prace nie zostały wykonane, a zebrane na ten cel 90 tys. zł przepadło w niewyjaśnionych w Poznaniu. Ksiądz odebrał sobie życieNie jest jasne, jaką decyzję podejmą zwierzchnicy proboszcza w sprawie parafii oraz jej kłopotów finansowych. Kościół polskokatolicki ma w kraju trzy diecezje. Poznań podlega pod diecezję polskokatolicki stanowi odłam katolicyzmu, nazywany starokatolicyzmem. Jego zwierzchnikiem jest bp prof. dr hab. Wiktor Wysoczański. W 2021 roku liczył 18 155 wiernych (w tym 65 duchownych) należących do 72 szukać pomocy? Jeśli znajdujesz się w trudnej sytuacji i chcesz porozmawiać z psychologiem, listę miejsc, w których możesz szukać pomocy, znajdziesz także: Ksiądz został zapytany o kolędę przez internet. Odpowiedział stanowczoOceń jakość naszego artykułu:Twoja opinia pozwala nam tworzyć lepsze trzeba być upadłym żeby o trgedi drugiego człowieka tak pisać i na pewno uważacie się za inteligentnych To nie wielka strata to tylko ksiąc Jaka niby tragedia,to szczęście jednego złodzieja artykułów o ukrach nie można komentować? 90 tys mógł odrobić to nie jest kwota za którą warto sobie życie odbierać. Zastanawia mnie czy ten ksiądz w ogóle był wierzący no bo skoro tak to pewnie świadomy że jego czyn spowoduje że trafi do piekła 😄. Jaka to musi być desperacja żeby się zabić 😖. Żal mi człowieka, zmarnowane życie 🤷‍♂️Skończył jak Judasz, widocznie sumienie spokoju nie dawałoA jaki normalny facet idzie na księdza albo sypia z drugim facetemPodobno zabił się bo jeden siedmioletni ministrant dał mu kosza i nie chciał się z nim związać. Bo cały bajer polega na tym żeby zbierać na remont a nie żeby go zrobić Jkoś nie wierzę w te wieśći A MOŻE JAK LEPPER SAM SE ODEBRAŁ ŻYCIE ????? Ląd, kościół Marii Panny i św. Mikołaja, dawny cystersów Lokalizacja: Ląd, powiat Słupca ( Budowa: 1681 - 1690, 1728 - 1730 Architekt: Józef Szymon Bellotti, Pompeo Ferrari Styl: barok, późny barok HISTORIA. Klasztor w Lądzie został ufundowany dla zakonu cystersów w 4. ćw. XII w. przez księcia Mieszka III Starego, jako filia opactwa w Łęknie. Pierwszy późnoromański kościół zakonnicy wznieśli na przełomie XII i XIII w. Został on rozebrany w latach 1651-52 w związku z planami budowy nowej zachowanej do dziś świątyni. Kościół ten powstawał w dwóch etapach. W pierwszym etapie w latach 1681-90 wzniesiono prezbiterium ujęte dwiema wieżami oraz transept. Plany tego etapu wykonał architekt Józef Szymon Bellotti. Kościół ukończył w latach 1728-30 włoski architekt Pompeo Ferrari, który wzniósł nawę główną nakrytą potężną kopuła. W 1819 r. klasztor cystersów został zlikwidowany przez władze Królestwa Polskiego, jednak ostatni mnisi pozostali tutaj do 1848 r. W 1850 r. kościół i zabudowania klasztorne przejął zakon kapucynów. W 1864 r. za czynny udział kapucynów w powstaniu styczniowym władze carskie likwidują klasztor a cześć zakonników zostaje zesłana na Syberię. W 1888 r. diecezja włocławska nabyła budynki klasztorne na licytacji a w 1890 r. biskup Aleksander Bereśniewicz erygował parafię w Lądzie. W 1921 r. kościół i klasztor przejęli salezjanie, którzy urządzili tutaj Niższe Seminarium Duchowne. W latach 1939-41 okupacyjne władze niemieckie urządziły w klasztorze obóz przejściowy dla aresztowanych duchownych, którzy stąd trafiają do obozu koncentracyjnego w Dachau. W 1945 r. powracają księża salezjanie, którzy aby zapobiec przejęciu klasztoru przez władze komunistyczne, tworzą tutaj Wyższe Seminarium Duchowne. ARCHITEKTURA. Wzniesiony w dwóch etapach kościół łączy w sobie cechy baroku i późnego baroku. Złożony jest z barokowego prezbiterium ujętego dwiema wieżami i transeptu oraz z późnobarokowej ośmiobocznej nawy nakrytej kopułą. Na zewnątrz ściany prezbiterium i ramion transeptu opięte są pilastrami i zwieńczone półeliptycznymi szczytami ze spływami wolutowymi. Prezbiterium i ramiona transeptu nakrywają dachy dwuspadowe. Wieże ujmujące prezbiterium zbudowane są na planie kwadratu, podzielone na dwie kondygnacje i nakryte baniastymi hełmami ze zdwojonymi latarniami. Ściany nawy opięte są wiązkami pilastrów i zwieńczone są eliptycznymi szczytami, które ujmują przerwane odcinki belkowania. Wklęsłe pola między pilastrami przebite są dużymi oknami. Ściany nawy dźwigają potężną kopułę o średnicy 38 metrów, oświetloną czterema dużymi oknami. Nad kopułą wznosi się duża latarnia, nakryta kopułką i oświetlona dużymi półkolistymi oknami. Wewnątrz prezbiterium i ramiona transeptu nakrywają sklepienia kolebkowe na gurtach, spływających na przyścienne pilastry. Nad skrzyżowaniem naw usytuowana jest ślepa kopuła na pendentywach. Nawę nakrywa kopuła podzielona potężnymi gurtami, spływającymi na filary przyścienne. POLICHROMIA. Kopułę nawy zdobi polichromia wykonana w latach 1731-32 przez śląskiego malarza Georga Wilhelma Neunhertza. W poszczególnych polach przedstawieni zostali Ojcowie i Doktorzy Kościoła: Hieronim, Grzegorz Wielki, Banawentura, Bernard z Clairvaux, Tomasz z Akwinu, Augustyn i Ambroży. Centralny fresk ukazuje pochód Bożej Mądrości, która prowadzi wiernych do zbawienia przez triumfalną bramę Kościoła. Freski w ślepej kopule transeptu przedstawiają świętych adorujących Trójcę Świętą. Malowidła te wykonał w 1711 r. franciszkański malarz z Poznania Adam Swach. On także jest autorem scen z życia św. Bernarda w południowym ramieniu transeptu. Freski w północnym ramieniu transeptu wykonał cysterski malarz z Przemętu Łukasz Raedtke. Została na nich ukazana Matka Boża jako opiekunka cystersów oraz św. Urszula jako patronka dobrej śmierci. WYPOSAŻENIE WNĘTRZA. W prezbiterium ustawiony jest późnobarokowy ołtarz główny z 1721 r., wykonany przez śląskich snycerzy z Głogowa: Ernesta Brogera i Jana Ertzgebera. W ołtarzu umieszczony jest obraz Matki Bożej Wspomożenia z 2. połowy XX w. W prezbiterium znajdują się jeszcze barokowe stalle, wykonane w 1680 r. przez Bartłomieja Adriana cystersa z Lądu. W północnym ramieniu transeptu ustawiony jest późnobarokowy ołtarz św. Urszuli z 1721 r. Obok znajduje się późnobarokowy stiukowy pomnik nagrobny opata Antoniego Mikołaja Łukomskiego (zm. 1750). W południowym ramieniu transeptu ustawiony jest ołtarz św. Krzyża z 2. ćwierci XVIII w., który zaprojektował Pompeo Ferrari. Architekt ten wykonał także projekty dwóch innych ołtarzy znajdujących się w nawie i poświęconych śś. Bernardowi z Clairvaux i św. Janowi Bosko. Przy arkadzie oddzielającej nawę od transeptu umieszczona jest późnobarokowa ambona z 1735 r. Posiada ona bogatą dekorację snycerską i rzeźbiarską, postacie Ewangelistów, Ojców Kościoła i św. Bernarda z Clairvaux. W narożnikach nawy głównej ustawione są cztery późnobarokowe konfesjonały o bogatej dekoracji snycerskiej. Cennym zabytkiem jest późnobarokowy prospekt organowy z 22-głosowymi organami, wykonanymi przez Józefa Köglera. Rzut poziomy za: Sztuka polska, T. 5, Późny barok, rokoko i klasycyzm - XVIII wiek LITERATURA Miłobędzki A., Architektura polska XVII wieku, Warszawa 1980Nowiński J., Ląd nad Wartą, pocysterski zespół klasztorny, klejnot sztuki Wielkopolski, Warszawa 2007 Sztuka polska, T. 5, Późny barok, rokoko i klasycyzm - XVIII wiek, oprac. zb., Arkady 2016 Strona internetowa: Ląd, kościół Marii Panny i św. Mikołaja, dawny cystersów

parafia ląd nad wartą